JUBILEUSZ 50-LECIA TECHNIKUM EKONOMICZNEGO W STRZYŻOWIE
Tradycja szkolnictwa techniczno – zawodowego w Strzyżowie liczy sobie ponad 100 lat. Już w 1909 roku, w tzw. „Szematyzmie królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1909” jest wymieniona istniejąca w Strzyżowie Szkoła Przemysłowa Uzupełniająca – będąca najniższą kategorią szkół technicznych.
Dzieje Gimnazjum Realnego Miejskiego z prawem publiczności w Strzyżowie (nazwa szkoły do roku 1925) oraz Miejskiego Gimnazjum Koedukacyjnego (nazwa od 1925 r.) w okresie międzywojennym związane są ze wspaniałą historią ruchu harcerskiego. Kampania wrześniowa, okupacja niemiecka i cała II wojna światowa była chlubnym i zarazem tragicznym egzaminem dla strzyżowskich harcerzy. Od pierwszych dni okupacji podjęli działalność konspiracyjną w Tajnej Organizacji Harcerskiej. Wielu z nich poległo na polu chwały w kampanii wrześniowej, w konspiracji, w obozach zagłady, w powstaniu warszawskim, w walkach nad Nysą Łużycką. Walczyli na wielu frontach II wojny światowej: pod Narwikiem, pod Monte Cassino, na szlaku od Lenino do Berlina. Po wojnie wielu zostało zesłanych na Syberię.
W Strzyżowie powstał w latach okupacji niemieckiej aktywnie działający ośrodek tajnego nauczania, ofiarnie kierowany przez jego organizatorkę i kierowniczkę - mgr Annę Hajduk. Prawie wszyscy uczniowie tajnego nauczania byli także żołnierzami Polski Walczącej. W końcowym okresie wojny rozpoczęto przeprowadzać egzaminy wyjazdowe z zakresu gimnazjum w różnych miejscowościach Ziemi Strzyżowskiej. Egzaminy licealne i maturalne odbywały się najczęściej w domu kierowniczki ośrodka, w sławnej "Hajdukówce". W skład Państwowej Komisji Egzaminacyjnej wchodzili: Anna Hajduk, Janina Hajduk, ks. Józef Hajduk, Maria Hoffmanowa, Maria Konieczkowska, Helena Konopczyna, Stefan Lenkiewicz, Selina Wołkowicka.
W czasie II wojny światowej, w 1942 roku dekretem władz okupacyjnych powołano „szkołę przemysłową”. W tym samym roku powstała także Szkoła Rolnicza. Zorganizowano również pięciomiesięczny kurs księgowości. Natomiast w ramach organizowanego przez Polaków tajnego nauczania przeprowadzono w Strzyżowie jako element oświaty dla dorosłych korespondencyjny kurs spółdzielczy.
Z początkiem sierpnia 1944 roku Strzyżów znalazł się w zasięgu działań Armii Czerwonej. Pomimo tego, że jeden z przyfrontowych szpitali powstał w budynku Liceum Ogólnokształcącego otwarcie roku szkolnego odbyło się już drugiego września 1944 roku, miesiąc po wypędzeniu Niemców ze Strzyżowa. Planowe nauczanie rozpoczęto 11 września w lokalach wynajętych w różnych miejscach miasta. 12 grudnia 1945 roku na podstawie aktu darowizny szkoła przeszła na własność państwa. W powojennych latach struktura szkoły i jej program nie uległy żadnym daleko idącym zmianom. Nadal obowiązywał stopień gimnazjalny (zakończony małą maturą), po którym trzeba było ukończyć liceum i przystąpić do egzaminu w zakresie tzw. dużej matury. W pierwszych miesiącach nauki ważnym wydarzeniem w historii szkoły była uroczystość rozdania zweryfikowanych świadectw tajnego nauczania.
W pierwszych latach powojennych ideę szkolnictwa zawodowego realizowało utworzone 1 września 1944 roku Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum Handlowe (początkowo prywatne, a od 1946r. państwowe). Tuż po wojnie utworzono też Średnią Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego.
Powojenne dzieje szkoły (lata czterdzieste i pięćdziesiąte) były dość burzliwe. Wielu uczniów szkoły związanych było z konspiracją AK i BCh. 28 kwietnia 1950 roku władze bezpieczeństwa aresztowały 9 uczniów i nauczyciela Tadeusza Markowicza pod zarzutem uprawiania antypaństwowej konspiracji. Aresztowano także uczennice i uczniów Liceum Administracyjno-Handlowego w Strzyżowie oraz nauczyciela - Kazimierza Koczelę. Sąd skazał 21 uczniów na kary od 5 do 10 lat więzienia. Obu nauczycielom zarzucono "przywództwo duchowe" i skazano Tadeusza Markowicza na 1 rok więzienia, a Kazimierza Koczelę na 2,5 roku więzienia. W roku 1956 wszyscy zostali zrehabilitowani.
W latach pięćdziesiątych wzmagało się ideologiczne oddziaływanie na młodzież, aby zbliżyć ich do PZPR. Temu celowi służyć miała praca ZMP, ale też i powołana do życia w 1948 roku organizacja pod nazwą Służba Polsce. ZMP szerzył kult jednostki, dotyczący zwłaszcza Stalina. Bardziej krytycznie myśląca młodzież była w tych okolicznościach narażona na szykany. 21 stycznia 1951 roku usunięto ze szkoły czterech najzdolniejszych uczniów za "zajmowanie niewłaściwej postawy politycznej".
Pozytywne zmiany zaszły w szkole po przemianach październikowych w 1956 roku.
W kolejnych latach uruchamiano w Strzyżowie kolejne kierunki kształcenia:
- 1962 - dokształcająca Zasadnicza Szkoła Handlowa, kształcąca w zawodzie „sprzedawca”,
- 1963 – 1969 - Technikum Ekonomiczne dla pracujących,
- 1969 - dokształcająca Zasadnicza Szkoła Zawodowa, kształcąca w zawodach „stolarz” oraz „ślusarz – mechanik”,
Historia szkolnictwa zawodowego w Strzyżowie rozpoczyna się z rokiem 1961 kiedy to utworzono pierwszy odział ekonomiczny przy Liceum Ogólnokształcącym. Założycielem był dyrektor LO KAROL RYNDAK.
1.09.1965 oddano do użytku nowy budynek (budynek B - dawny ekonomik), szkoła staje się samodzielną jednostką organizacyjną, powołano dyrekcję Technikum Ekonomicznego, którego dyrektorem został mgr JÓZEF MIESZKOWICZ. Grono pedagogiczne składało się z 13 nauczycieli. W roku 1971 oddano salę gimnastyczną, budynek C. Dnia 18.09.1971 nadano szkole imie Bohaterów Westerplatte. W roku 1972 powołano zaoczne Technikum Drzewne na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej. 1.02.1973 dyrektorem zostaje mgr ROMUALD HRAPKOWICZ. 3 września 1973 dyrektorem zostaje mgr TADEUSZ ZDYBEK. W tym samym roku powołano Liceum Zawodowe. 14 kwietnia 1975 odchodzi Tadeusz Zdybek, obowiązki dyrektora przejęła mgr Maria Charzewska. 1.09.1975 dyrektorem zostaje mgr inż. Stanisław Urbanik, zastępcą mgr Maria Niemiec. W roku 1976 powołano Średnie Studium Zawodowe o kierunku mechanicznym.
W 1977r. wszystkie strzyżowskie szkoły średnie połączono w Zespół Szkół, w skład którego weszły: Liceum Ogólnokształcące, Liceum Ekonomiczne, Liceum Zawodowe, Liceum Rolnicze i Zasadnicza Szkoła Zawodowa, dyrektorem zostaje mgr Mieczysław Cynarski, zastępcy: mgr Maria Niemiec, Antoni Wójcik. Zarządzeniem Kuratora Oświaty i Wychowania w Rzeszowie z dnia 10.09. 1987 roku Liceum Ogólnokształcącemu w Strzyżowie nadano imię Adama Mickiewicza. Uroczystość ta odbyła się w trakcie obchodów 75-lecia Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Strzyżowie. W dniu 1.09.2009 ponownie następuje reorganizacja szkoły i ze struktur Zespołu Szkół zostaje wydzielone jako odręna jednostka Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Strzyżowie. W dniu 1.09.2010 szkoła zmienia nazwę z Zespołu Szkół w Strzyżowie na Zespół Szkół Technicznych w Strzyżowie.
Dyrektorzy szkoły w Strzyżowie z lat ubiegłych i ich kadencje:
1. | Ryndak Karol Dyrektor LO założyciel Technikum Ekonomiczne | 1961 - 1965 |
2. | Józef Mieszkowicz I dyrektor wydzielonego z LO Technikum Ekonomicznego | 1965 -1973 |
3. | Romuald Hrapkowicz | 1973 - 1973 |
4. | Tadeusz Zdybek | 1973 - 1975 |
5. | Maria Charzewska - pełniąca obowiązki dyrektora | 1975 - 1975 |
6. | Stanisław Urbanik | 1975 - 1977 |
9. | Cynarski Mieczysław Utworzenie Zespołu Szkół z połączenia Technikum Ekonomicznego, LO i innych | 1977 - 1991 |
10. | Marek Tadeusz | 1991 - 1998 |
11. | Zając Zofia | 1998 - 1999 |
12. | Kruczek Andrzej | 1999 - 2008 |
13. | Hołówko Zbigniew | 2008 - 2009 |
14. | Witek Adam W 2009r. ze struktur Zespołu Szkół wydzielono Liceum Ogólnokształcące i stał się on na powrót placówką o charakterze techniczno – zawodowym. W 2010 roku szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkól Technicznych w Strzyżowie. | 2009 - |
KALENDARIUM ROZWOJU SZKOLNICTWA ZAWODOWEGO W STRZYŻOWIE
Tradycja szkolnictwa techniczno – zawodowego w Strzyżowie liczy sobie ponad 100 lat. Już w 1909 roku, w tzw. „Szematyzmie królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1909” jest wymieniona istniejąca w Strzyżowie Szkoła Przemysłowa Uzupełniająca – będąca najniższą kategorią szkół technicznych.
W czasie II wojny światowej, w 1942 roku dekretem władz okupacyjnych powołano „szkołę przemysłową”. W tym samym roku powstała także Szkoła Rolnicza. Zorganizowano również pięciomiesięczny kurs księgowości. Natomiast w ramach organizowanego przez Polaków tajnego nauczania przeprowadzono w Strzyżowie jako element oświaty dla dorosłych korespondencyjny kurs spółdzielczy.
W pierwszych latach powojennych ideę szkolnictwa zawodowego realizowało utworzone 1 września 1944 roku Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum Handlowe (początkowo prywatne, a od 1946r. państwowe). Tuż po wojnie utworzono też Średnią Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego.
W 1961r., w strukturach istniejącego już Liceum Ogólnokształcącego utworzono Technikum Ekonomiczne. Od 1965r. działało ono w nowym budynku, jako odrębna i samodzielna placówka oświatowa.
W kolejnych latach uruchamiano w Strzyżowie kolejne kierunki kształcenia:
- 1962 - dokształcająca Zasadnicza Szkoła Handlowa, kształcąca w zawodzie „sprzedawca”,
- 1963 – 1969 - Technikum Ekonomiczne dla pracujących,
- 1969 - dokształcająca Zasadnicza Szkoła Zawodowa, kształcąca w zawodach „stolarz” oraz „ślusarz – mechanik”,
- 1972 - zaoczne Technikum Drzewne na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej,
- 1973 - Liceum Zawodowe,
- 1976 - Średnie Studium Zawodowe o kierunku mechanicznym.
W 1977r. wszystkie strzyżowskie szkoły średnie połączono w Zespół Szkół, w skład którego weszły: Liceum Ogólnokształcące, Liceum Ekonomiczne, Liceum Zawodowe, Liceum Rolnicze i Zasadnicza Szkoła Zawodowa.
W 2009r. ze struktur Zespołu Szkół wydzielono Liceum Ogólnokształcące i stał się on na powrót placówką o charakterze techniczno – zawodowym.
W 2010 roku szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkól Technicznych w Strzyżowie. W jego ramach organizacyjnych funkcjonują między innymi: Technikum (6 kierunków), Zasadnicza Szkoła Zawodowa (25 zawodów w 2 i 3 letnim cyklu kształcenia) oraz Liceum Uzupełniające po ZSZ.
Opr. G. Włodyka